AD Ceuta: Sezon konsekwencji i dyscypliny

W sercu Ceuty, w samym centrum tętniącego życiem miasta, znajduje się Stadion Miejski Alfonso Murube. Jego rozmiar, choć skromny z pojemnością 5,294 miejsc, rezonuje z pasją i marzeniami AD Ceuta, klubu, który wciąż zapisuje swoje imię w annałach drugiej ligi, stawiając kroki w sposób stały, choć nie spektakularny. Gdy sezon 2025/26 rozwija swoją historię, AD Ceuta znajduje się na drodze ku konsekwencji i odporności.

W ciągu pierwszych jedenastu meczów tej kampanii, zespół wykazał tendencję do równowagi, utrzymując średnią 1 gola strzelonego na mecz, jednocześnie tracąc nieco więcej, bo 1.09 gola. Ta delikatna równowaga nie jest tylko statystycznym odzwierciedleniem, ale narracją drużyny, która gra z sercem bijącym w jednym rytmie z jej fanami. Carlos Hernández i Jos Matos byli filarami, zawsze obecnymi na boisku, ich obecność jest tak stała jak przypływy i odpływy otaczające wybrzeże Ceuty. Obok nich, Youness i Aisar również stali się niezłomnymi postaciami, dzieląc swoją niezawodność z Kukim Zalazarem, który dowodzi środkiem pola z 88% obecnością w meczach.

W piecu rywalizacji dyscyplina jest zarówno mieczem, jak i tarczą. Dla AD Ceuta przejawia się to w formie 2.55 kartek na mecz, statystyka, która świadczy o zespole gotowym do przekraczania granic, flirtując z linią agresji. To w tej napiętej sytuacji AD Ceuta kształtuje swoją tożsamość, drużyna, która tańczy na krawędzi, ale pozostaje ugruntowana przez stabilne ręce Guilla Vallejo, który strzeże bramki z godną podziwu konsekwencją, pojawiając się w 88% meczów.

Linia ataku, podkreślona obecnością Anuara i K. Kona, odzwierciedla strategiczną rotację, przy czym Anuar występuje w 50% meczów, a K. Kon w 75%. Ten wybór taktyczny podkreśla filozofię elastyczności, gotowość do dostosowania żagli do panujących warunków w każdym meczu. Wkład tej pary, mimo że nie jest obfity, jest integralny dla dążenia zespołu do stabilności w lidze.

Gdy sezon rozciąga się ku horyzontowi zimy, AD Ceuta jest świadectwem wytrwałości w obliczu rygorów drugiej ligi. Ich historia – to opowieść o stałym wykorzystaniu zawodników i zobowiązaniu do swojej podstawowej tożsamości – rozwija się w murach ich ukochanego stadionu, gdzie każdy mecz jest nie tylko rywalizacją, ale rozdziałem w większej narracji determinacji i ambicji.